Αρίστος Βασιλειάδης. Ένας λαϊκός τραγουδιστής που η φωνή του, η σκηνική του παρουσία και το πάθος του για τη μουσική έχουν κερδίσει το κοινό από την πρώτη στιγμή. Ο Αρίστος διαθέτει δύο πολύ βασικά στοιχεία: την εκφραστική φωνή του και την ικανότητά του να μεταδίδει τα συναισθήματα των τραγουδιών που ερμηνεύει. Τα τραγούδια του μιλούν για την αγάπη, τον πόνο, τη χαρά και την ελπίδα και έχουν απήχηση σε ένα ευρύ κοινό.
Εκτός από την καριέρα του ως τραγουδιστής, είναι και ιδιοκτήτης του κέντρου Ρεβαϊζι στον Πειραιά, το οποίο αποτελεί στέκι για τους λάτρεις του λαϊκού τραγουδιού.
Αρίστο σε ευχαριστώ που μου κάνεις την τιμή να σε φιλοξενώ.
Εγώ σας ευχαριστώ που μου δίνετε τη δυνατότητα να μιλήσω για το θέμα που λατρεύω, τη μουσική.
Θα αρχίσω με μια ερώτηση για το ξεκίνημά σου στη μουσική. Πώς ξεκίνησες να τραγουδάς ελληνικά λαϊκά τραγούδια;
Απο τον πατέρα μου! Έπαιζε σπίτι όταν ήμουν μικρός μπουζούκι. Από αυτόν πήρα και τη σκυτάλη για το συγκεκριμένο όργανο. Μου έδειξε τα πρώτα μου βήματα. Και φυσικά έπαιζε μόνο λαϊκό. Και για την ακρίβεια, μόνο παλιό λαϊκό.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου Έλληνες λαϊκοί τραγουδιστές;
Αρκετοί. θεωρώ ότι δεν υπάρχει αυτό που έχουμε σε άλλη χώρα και επειδή ακούω κατά κόρον λαϊκά, δεν θα ήθελα να κατονομάσω κάποιους για να μην αδικήσω κάποιον που θα ξεχνούσα ίσως. Πάντως πραγματικά είναι πολλοί αυτοί που αγαπώ.
Φωτό από τον μουσικό χώρο "Ρεβαϊζι" ιδιοκτήτης του οποίου είναι ο Αρίστος Βασιλειάδης
Ποιο είναι το αγαπημένο σου ελληνικό λαϊκό τραγούδι;
Είναι τόσα πολλά που δε μπορώ να ξεχωρίσω μόνο ένα. Μονάχα αν με πιέσετε θα αναγκαστώ να βρω ένα μοναδικό (γελάει).
Πες μας για την τελευταία σου δισκογραφική δουλειά.
Μεγάλο θέμα ανοίξαμε! Μπορώ να μιλάω με τις ώρες γι αυτό! Μπορώ να μιλάω με τις ώρες για τον εαυτό μου βασικά! Μεγαλομανής γάρ αλλά και πολύ φιλόδοξος, θέλω μόνο να ελπίζω ότι θα έχει επιτυχημένο αποτέλεσμα, πορεία, αρκετά μεγαλύτερη από την προηγούμενη δισκογραφική δουλειά, είναι άλλωστε και το γεγονός ότι έγραψα για πρώτη φορά στίχο! Έχω ξαναγράψει βέβαια αλλά δεν εξέδωσα ποτέ. Τους θεωρούσα πολύ πρόχειρους. Ερασιτεχνικούς θα τους αποκαλούσα εάν έπρεπε. Τώρα όμως κυκλοφόρησε με διπλή προσωπική μου δουλειά. Εκτός της μουσικής σύνθεσης εννοώ. Σχετικά με την τελευταία μου δισκογραφική δουλειά, κυκλοφόρησε από την Olympus Music, το τραγούδι "Πάλι απόψε", σε μουσική και στίχους εμού του ιδίου και ενορχήστρωση του καταπληκτικού μαέστρου, Αλέξανδρου Ψωμόπουλου. Προηγήθηκε βέβαια το τραγούδι "Αν θα φύγεις τελικά" το οποίο είχα κυκλοφορήσει από την Aspect4music.
Πώς θα περιέγραφες το δικό σου μουσικό στυλ;
Απλά λαϊκό!
Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Αν πάει καλά το νέο μου τραγούδι και ασφαλώς και το μαγαζί μου το Ρεβαϊζι στο οποίο τραγουδάω τα τραγούδια μου, θα είναι ένα κίνητρο, για να μη πω μονόδρομος, για να σχεδιάσω το επόμενο βήμα στο χώρο. Μάλλον πάλι με σύνθεση αλλά και επέκταση του καλλιτεχνικού ταμπεραμέντου. Ταμπεραμέντου όταν λέμε εννοούμε να μπούμε ακόμα βαθύτερα στη μουσική βιομηχανία, είτε αυτό λέγεται δισκογραφία, είτε επιχείρηση με βάση πάντα τη ζωντανή λαϊκή παρουσίαση μουσικής, όπως και αν εκλαμβάνεται αυτό.
Ποια είναι η πιο δύσκολη στιγμή που αντιμετώπισες στην καριέρα σου;
Μα δε θυμάμαι και κάποια που να μην ήταν εξαιρετικά δύσκολη! Από θέμα δυσκολίας έκφρασης; Από οικονομικής άποψης; Πάντα κάτι υπάρχει που ενώ κατορθώνω οτιδήποτε έχω βάλει στόχο...αυτό στο τέλος γίνεται με τον πιο δύσκολο τρόπο.
Ποιους καλλιτέχνες θαυμάζεις εκτός Ελλάδας;
Τους Βαλκάνιους. Γιατί έχουν παρόμοια ακούσματα μουσικής με εμάς! Είναι σα να ακούς τους δικούς μας σε άλλη γλώσσα.
Πώς βλέπεις το μέλλον της ελληνικής λαϊκής μουσικής;
Δυσοίωνο. Γιατί μεταλλάσσεται το είδος σιγά σιγά με εμβολιασμούς μη λαϊκών ακουσμάτων. Έρχεται πλέον και μιξαρεται με άλλα είδη μουσικής που εν γένει είναι ξενόφερτα όπως η ραπ, ή χιπ χοπ εάν επιθυμείτε αλλά και η ποπ. Σήμερα το μοντέρνο λαϊκό, ή ας το πούμε με το όνομα του : το σημερινό λαϊκό, έχει μέσα συνδυασμό με όλα τα παραπάνω που ανέφερα. Αφού εγώ πιάνω τον εαυτό μου, να σκέφτεται ότι τα δικά μου τραγούδια είναι σε αρκετά παλιακό στυλ, που ίσως δεν έχει θέση στη λίστα των σημερινών λαϊκών τραγουδιών! Είναι σα να κάνω φλας Μπακ στο 1980-90 ενώ οι υπόλοιποι γράφουν στο σήμερα.
Τι συμβουλή θα έδινες σε νέους καλλιτέχνες που θέλουν να ασχοληθούν με τη λαϊκή μουσική;
Να μη μπερδέψουν το λαϊκό με το μη λαϊκό. Αν θέλουν πραγματικά να ασχοληθούν με το λαϊκό, ας ξεκινήσουν να ακούνε πρώτα το παλιό καλό λαϊκό τραγούδι και μετά ας δοκιμάσουν να το εντάξουν στον εαυτό τους στο σήμερα.
Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα για σένα στη μουσική;
Το αυτί! Εάν δεν έχεις καλύτερα να μην ασχοληθείς. Χωρίς αυτι δεν υπάρχει ούτε ταλέντο, αλλά όσο και να το σπουδάσεις, δε θα σε βοηθήσει! Εγώ θεωρώ ότι δε διορθώνεται με διδασκαλία. Πιστεύω ότι γεννιέσαι με αυτό ή χωρίς.
Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου ως καλλιτέχνη;
Προτιμώ να με περιγράψουν οι άλλοι. Σίγουρα είμαι λαϊκός. Η χροιά της φωνής μου άλλωστε δεν αφήνει και πολλά περιθώρια...αλλά καλύτερα να μιλήσει για μένα ο κόσμος που με ακούει.
Πώς αισθάνεσαι όταν τραγουδάς ζωντανά;
Υπέροχα! Απλά υπέροχα. Μου αρέσει να απευθύνομαι ζωντανά στο κοινό. Ο ακροατής δε σε ακούει μόνο, αλλά βλέποντάς σε, σε αφουγκράζεται, σε νιώθει και ενστερνίζεται το συναίσθημα σου. Τότε ανοίγει τη καρδιά του και σε απολαμβάνει. Έχει τεράστια διαφορά λοιπόν απ' το να σε ακούει απ'το ραδιόφωνο ας πούμε, ή την τηλεόραση. Εκεί απλά και ρεαλιστικά κρίνει τη μουσική. Το συναίσθημα όμως; Μόνο όταν σε βλέπει.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζεις ως καλλιτέχνης;
Η επιτυχία και η αποτυχία ταυτόχρονα! Και είναι πολύ κοντά αυτά τα δύο.
Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έχεις μάθει από τη μουσική;
Πραγματικά συμβαίνει αυτό που λένε: εξημερώνει τα ήθη. Και ασφαλώς ηρεμεί, καταλαγιάζει νεύρα, εντάσεις και συναισθηματικές φορτίσεις.
Ποια είναι η μεγαλύτερη χαρά που έχεις βιώσει ως καλλιτέχνης;
Ακόμα τη βιώνω. Κάθε που παίρνω χειροκρότημα, όταν τραγουδώ. Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα. Είναι πραγματικά τροφή της ψυχής. Αμβροσία!
Ποιο είναι το πιο σημαντικό μήνυμα που θέλεις να περάσεις μέσα από τη μουσική σου;
Αγάπη σε όλο τον κόσμο, συμπόνια. Να είμαστε μονιασμένοι. Μόνο τότε θα ζούμε ειρηνικά.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σου στίχος από ένα ελληνικό λαϊκό τραγούδι;
Δε μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον. Σίγουρα οι δικοί μου, απ' τα δικά μου τραγούδια (γελάει).
Ποιο είναι το πιο δύσκολο τραγούδι που έχεις τραγουδήσει ποτέ;
Εδώ με φέρνετε προ τετελεσμένου να σας αποκαλύψω το αγαπημένο μου τραγούδι, γιατί αυτό ήταν πραγματικά δύσκολο να αποδοθεί με τέτοιο συναίσθημα που όσο πιο δύσκολο γινόταν στη μάθησή του τόσο το αγάπησα. Παλαιό λαϊκό κι αυτό...Το αλίμονο σ'αυτούς που δεν αγάπησαν.
Ποιο είναι το πιο περίεργο αίτημα που έχεις λάβει από έναν θαμώνα - θαυμαστή;
Να τραγουδήσω γυναικείο τραγούδι με τη δική μου φωνή. Και μάλιστα τραγούδι από γυναίκα σοπράνο.
Στη φωρογραφία ποζάρουν η Βασιλική Βασιλείου με τον Αρίστο Βασιλειάδη όπου με τις εξαιρετικές φωνές τους ξεσηκώνουν τους θαμώνες του κέντρου "Ρεβαϊζι"
Ποια είναι η πιο αστεία ιστορία που έχεις να διηγηθείς από τη ζωή σου ως καλλιτέχνης;
Παίζουμε ένα βράδυ στη Σαλαμίνα. Πάνε κοντά στα 20 χρόνια. Ήμουν στρατεύσιμος στο πολεμικό Ναυτικό και βρήκα δουλειά το χειμώνα κοντά στο Ναύσταθμο. Έρχεται ένας κύριος και πληρώνει ένα τραγούδι , με επιθυμία να το χορέψει. Σηκώνεται κάποιος άλλος και το χορεύει, γιατί δεν ανακοίνωσα στο μικρόφωνο τη λέξη "Παραγγελιά". Έρχεται επάνω ο κύριος με άλλο χαρτονόμισμα και μου λέει δεν πειράζει, τουλάχιστον το άκουσα. Αλλά παίξε μου ένα άλλο. Του απαντώ, μη μας αφήνετε άλλα χρήματα, έχουμε υποχρέωση από το προηγούμενο να σας ικανοποιήσουμε. Θυμάμαι μου έκανε εντύπωση η ευγένειά του και η ηρεμία του που ήρθε για δεύτερη πληρωμή χωρίς να έχει πειραχθεί απ' την παρεξήγηση.
Καθόταν σε μπροστινό τραπέζι κοντά στην ορχήστρα όπως και ο άλλος κύριος που χόρεψε το τραγούδι που είχε πληρώσει ο εν λόγω κύριος. Κι εδώ αρχίζουν τα ευτράπελα:
Η σύζυγος του κυρίου που πλήρωνε έκανε σχόλιο στις φίλες της στο τραπέζι τους για το γεγονός της ασέβειας του άλλου κυρίου. Και τότε πήρε απάντηση από τη σύζυγό του άλλου κυρίου που καθόταν στο διπλανό τραπέζι και την είχε ακούσει προφανώς να παραπονιέται. Η σκηνή εξελίχθηκε ως εξής:
"Σιγά μωρή, δε σου κλέψαμε την παράσταση! Γιατί έπρεπε να έχουμε δεί ότι το πλήρωσε ο άντρας σου; Και στο φινάλε οι παραγγελίες έχουν καταργηθεί απ'την εποχή του Κοεμτζή."
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα το μαγαζί είχε γίνει λαμπόγυαλο.....όπως τις ελληνικές ταινίες με το Βέγγο, σε fast motion . Από το τίποτα κι ενώ δεν είχε ανοίξει θέμα από τους άντρες που εμπλέκονταν στην ιστορία, τελικά παρακολουθήσαμε αγώνα πυγμαχίας από όλα τα τραπέζια του μαγαζιού...μετά μουσικής κι εμάς θεατές. Θεατές βέβαια που έπαιζαν αυτή τη μουσική συνοδεία στον αγώνα πυγμαχίας. Και μιλάμε για ένα μαγαζί 400 θέσεων , εντελώς γεμάτο, αφού ήταν Σαββατόβραδο.
Ποιο είναι το πιο σοφό πράγμα που σου έχει πει κάποιος;
Ότι η σιωπή, είναι χρυσός!
Ποια είναι η μεγαλύτερη έκπληξη που σου έχει συμβεί στην καριέρα σου;
Αυτή τη στιγμή δε μου έρχεται κάτι στο μυαλό. Γενικότερα λίγες ευχάριστες εκπλήξεις θυμάμαι στη ζωή μου.
Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έχεις μάθει στη ζωή;
Εάν θέλεις να γίνει κάτι σωστά, κάνε το μόνος σου!
Τι θα συμβούλευες κάποιον που θέλει να κάνει καριέρα στη μουσική;
Να εξασφαλίσει τον εαυτό του και την οικογένειά του βιοποριστικά πρώτα από άλλο επάγγελμα ούτως ώστε να είναι ανεξάρτητος οικονομικά από το οποιοδήποτε έσοδο που θα έφερνε η μουσική βιομηχανία. Έτσι θα είναι ελεύθερος να ασχοληθεί με αυτό που του αρέσει κι όχι αναγκαστικά με αυτό που του επιβάλουν λόγω βιοποριστικής ανάγκης.
Ποια είναι η πιο σημαντική συμβουλή που έχεις λάβει ποτέ;
Καμία. Οι συμβουλές δίνονται από αυτούς που θα πίστευαν ότι τους αρμόζει κάτι συγκεκριμένο στη δική τους ιδιοσυγκρασία, που δε συνεπάγεται ότι θα συμφωνούσε (η συμβουλή) με χαρακτήρα και την προσωπικότητα αυτού που λαμβάνει τη συμβουλή. Θεωρώ ότι κατά 90% οι συμβουλές είναι άχρηστες γιατί δε ταιριάζουν όλες στους ίδιους ανθρώπους.
Υπάρχει ένα απόφθεγμα που λέει ότι το πάθημα γίνεται μάθημα και οι δίνοντες συμβουλές, υποτίθεται ότι θέλουν να σε προστατεύσουν επειδή έχουν την εμπειρία από πάθημα δικό τους. Όμως μπορεί πάντα να αναρωτιέσαι εάν ακολουθήσεις αποτρεπτική για παράδειγμα συμβουλή σε όλη σου τη ζωή. Αν το είχα κάνει; Τι θα συνέβαινε;
Όπως τα μωρά, που τους λέμε μην ακουμπήσεις εκεί γιατί καίει. Ποια είναι η κατάληξη κατά το 99% στην απόφαση των μωρών; Να μη σε ακούσουν. Να δοκιμάσουν, να καούν και να έχουν προσωπική εμπειρία ώστε να μάθουν τι πρέπει και τι δεν πρέπει.
Πώς βλέπεις τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια;
Ειλικρινά δεν έχω απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Τα τελευταία 15 χρόνια, αναρωτιέμαι συνεχώς πως θα είναι η ζωή μου μετά από 6 μήνες . Και περνούν αυτοί και τα χρόνια μαζί και συνεχίζω να αναρωτιέμαι πώς θα είμαι του χρόνου. Που θα είμαι του χρόνου και πάει λέγοντας. Δε γνωρίζω αν είμαι μοναδικός που το νιώθει αυτό και προφανώς όλο κάτι περιμένω απ' αυτή τη ζωή, το οποίο δεν έχω εξακριβώσει τι είναι...ή αν το κάνουν πολλοί πάνω σε αυτό τον πλανήτη.
Ποιο είναι το όνειρο σου για τη μουσική;
Όνειρο είναι να πραγματοποιηθεί η φιλοδοξία. Ποιος καλλιτέχνης δε θέλει τη γενική αναγνώριση; Ακόμα και οι ήδη φτασμένοι διάσημοι, συνεχίζουν να την αποζητούν. Έτσι κι εγώ, θέλω να γράφω μουσική και να γίνεται αποδεκτή και όχι μόνο.
Ως γενικότερο όνειρο όμως, ιδανικά θα ήθελα να επιστρέψει η παλαιά αυθεντική λαϊκή μουσική, όπου ξεχώριζες το vibrato του τραγουδιστή ως γαρνιτούρα στη προσπάθεια της κορύφωσης μιας μουσικής δημιουργίας και όχι τον σημερινό ηλεκτρονικό ήχο που συνοδεύει το κομμάτι με συμμετοχή ομιλίας τύπου χιπ χοπ αντί τραγουδιού και στο τέλος να σου λένε αυτό ήταν ζεϊμπέκικο ή τσιφτετέλι.
Και μετά οι ίδιοι να δίνουμε αρνητικούς τίτλους σε αυτά τα νέα λαϊκά τραγούδια όπως "σκυλάδικα" ή "πανυγηριώτικα".
Τι θέλεις να αφήσεις πίσω σου όταν φύγεις από αυτόν τον κόσμο;
Δε με ενδιαφέρει η υστεροφημία. Εάν μιλάμε για κάτι τέτοιο. Σίγουρα θέλω να αφήσω παρακαταθήκη στα παιδιά μου! Και υλική γιατί όχι; Να μη περάσουν αυτά που πέρασα εγώ. Να έχουν μια πιο άνετη ζωή. Πιο εύκολη θα έλεγα. Και ασφαλώς, το μόνο που θα ήθελα είναι να είναι περήφανα στην κοινωνία γι αυτόν που έφυγε.
Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έχεις μάθει για τον εαυτό σου μέσα από τη μουσική;
Ότι μέσα από αυτήν εξωτερικεύεται πάντα ένα παιδί που εγώ δε το βλέπω, αλλά το διακρίνουν οι άλλοι και με ενημερώνουν. Κάθε φορά που παίζω μουσική ή τραγουδάω, μου λένε πως κάνω σαν μωρό παιδί. Ε, αυτό είναι ότι σημαντικότερο, διότι τα παιδιά όπως όλοι γνωρίζουμε είναι αναμάρτητα. Έτσι κι εγώ για εκείνες τις λίγες στιγμές, ξαναγίνομαι αγνός.
Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έχεις μάθει για τον κόσμο μέσα από τη μουσική;
Ότι πραγματικά εξημερώνει τα ήθη και γαληνέυει τις ψυχές, άρα ο κόσμος γίνεται καλύτερος μέσα από αυτήν.
Πώς θα περιέγραφες τη μουσική με μια λέξη;
Από μόνη της είναι μια λέξη. Ωστόσο εάν την άλλαζα,θα την ονόμαζα ΖΩΗ!
Πώς βλέπεις τον ρόλο της μουσικής στην κοινωνία;
Ένας απ'τους σημαντικότερους για να αναπτυχθεί κάθε ανθρώπινη ζωή ως οντότητα και ως προσωπικότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι βάζουμε στα παιδιά να ακούν μουσική από την κοιλιά της μητέρας τους.
Υπάρχει συσχέτιση μουσικής - πολιτικής;
Δε νομίζω ότι υπάρχει, αλλά είναι προσωπική άποψη.
Θέλω να μου πεις το μεγαλύτερό σου όνειρο.
Θεωρώ πως είναι άπιαστο, αλλά θα σου την κάνω τη χάρη και θα το ξεστομίσω. Ευτυχία χωρίς διαλείμματα και παύσεις!
Αρίστο Βασιλειάδη σε ευχαριστώ πραγματικά για αυτή την πολύ όμορφη και "γεμάτη" συνέντευξη. Σου εύχομαι καλή πορεία σε ότι και αν κάνεις και τα υπέροχα τραγούδια σου να ταξιδέψουν μακριά.
Εγώ σας ευχαριστώ για την πρόσκληση και εύχομαι να έβαλα ένα μικρό λιθαράκι από την πλευρά μου για να μάθει ο κόσμος κάποια πράγματα. Δεν είναι εύκολος ο χώρος αυτός και πάντα θέλει προσοχή.