Σε ηλικία 6 ετών οι γονείς του, Γιάννης και Αγγελική, ανακάλυψαν το ενδιαφέρον του για την μουσική και έτσι φοίτησε στο ωδείο για τα επόμενα χρόνια. Παρόλο που ασχολήθηκε με διαφορά μουσικά όργανα, το μπουζούκι ήταν αυτό που μπήκε στην καρδιά του σε ηλικία μόλις 11 ετών. Ο λόγος για τον μοναδικό Αλέξανδρο Ψωμόπουλο, το μουσικό τέκνο του μεγάλου Θανάση Πολυκανδριώτη. Η αλήθεια είναι ότι χάρηκα πολύ όταν μου "άναψε το πράσινο φως" για την συνέντευξη. Παρακολουθώ τα τελευταία χρόνια την πορεία του στον, ομολογουμένως, δύσκολο και απαιτητικό χώρο της Ελληνικής μουσικής βιομηχανίας και οφείλω να ομολογήσω ότι έχω εντυπωσιαστεί. Άψογες μουσικές παραγωγές από έναν άνθρωπο ο οποίος δεν έχει να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν, ίσως μόνο στον εαυτό του. Εξάλλου έχει ήδη συνεργαστεί σχεδόν με όλους τους μεγάλους καλλιτέχνες και ακόμα δεν είναι ούτε 40 ετών...
Αλέξανδρε σε ευχαριστώ πολύ που αποδέχθηκες την πρόσκλησή μου. Η αλήθεια είναι ότι έχω αρκετές ερωτήσεις να σου κάνω για να μπορέσει ο κόσμος να σε γνωρίσει καλύτερα.
Είμαι πάντα ετοιμοπόλεμος Μάνο (γελάει)...
Ποιες είναι οι βασικές μουσικές σου επιρροές και πώς έχουν επηρεάσει το στιλ σου;
Δεν θα μπορούσαν να μην είναι άλλοι από τους ογκόλιθους του ρεμπέτικου και λαϊκού ρεπερτορίου. Βαμβακάρης, Χιωτης, Τσιτσάνης ,Ζαμπετας, Παπαδόπουλος, Ζαφειρίου, Πολυκανδριωτης, Νικολόπουλος κ.α. Δεν με έχουν επηρεάσει άμεσα, αλλά έμμεσα. Τι εννοώ; Πρώτα τους μελέτησα, εν συνεχεία τους μιμήθηκα και έπειτα προσπάθησα να δημιουργήσω τον δικό μου προσωπικό ήχο, κάτι που ακόμα το αναζητώ.
Πώς αντιμετωπίζεις τη διαδικασία του να γράφεις τραγούδια; Ποια είναι η πηγή έμπνευσής σου;
Το κάθε τραγούδι είναι και μια πρόκληση που με γεμίζει χαρά και δημιουργικότητα. Όσο αναφορά την πηγή της έμπνευσής μου θα σου πω ότι είναι … Εκείνη!!
Πώς βλέπεις τη σχέση ανάμεσα στο να παίζεις μπουζούκι και στο να γράφεις τραγούδια;
Η σχέση του εκτελεστή και του συνθέτη είναι αντιστρόφως ανάλογη της δημιουργικότητας. Όσο πιο πολλά ξέρεις τόσο πιο πολύ μπερδεύεσαι. Η μουσική κατ’ εμέ πρέπει να είναι απλή, άμεση και να χτυπά απευθείας στο συναίσθημα του ακροατή.
Πώς περιγράφεις το μουσικό ύφος που έχεις αναπτύξει μέσα από τις διάφορες παραγωγές σου;
Το μουσικό μου ύφος ποικίλει. Σαφώς μου αρέσει το λαϊκό τραγούδι αλλά εν έτη 2023, σαν επαγγελματίας μουσικός, οφείλω να είμαι ενημερωμένος για τα μουσικά τεκτενώμενα της εποχής μας. Ακούω τα πάντα! Ως μουσικός παραγωγός όμως ασχολούμαι κυρίως με το λαϊκό τραγούδι, το έντεχνο και το Pop.
Πώς η εμπειρία σου στο να ενορχηστρώνεις τραγούδια επηρεάζει τη δημιουργική σου διαδικασία;
Το να ενορχηστρώνεις τραγούδια είναι τρομερά δημιουργικό. Θέλει μουσικές γνώσεις και κυρίως θέλει μουσικό όραμα. Όταν ακούω μια απλή μελωδία από ένα σφύριγμα το μυαλό μου τρέχει 10 στάδια μπροστά πως το σφύριγμα θα γίνει τραγούδι έτοιμο για το κοινό.
Ποια είναι η αγαπημένη σου φάση κατά τη δημιουργία ενός τραγουδιού;
Σαφώς είναι το τελικό στάδιο, εκεί που η μελωδία παίρνει σάρκα και οστά και γίνεται τραγούδι έτοιμο προς το κοινό
Πώς επιλέγεις τα όργανα και τις ηχητικές παραμέτρους για την ενορχήστρωση ενός τραγουδιού;
Έχει να κάνει με το «ύφος» που υπηρετεί ο εκάστοτε καλλιτέχνης. Άρα ανάλογα με την ταυτότητα την μουσική του καλλιτέχνη επιλέγω την ενορχήστρωση που θα κάνω σε ένα κομμάτι.
Πώς χειρίζεσαι την πρόκληση της διατήρησης μιας ισορροπίας μεταξύ της παράδοσης και της καινοτομίας στη μουσική σου;
Μα δεν υπάρχει απολύτως καμία πρόκληση. Η παράδοση δεν είναι στατική εξελίσσεται ολοένα και μαζί της εξελισσόμαστε κι εμείς.
Πώς επιλέγεις τα τραγούδια που θα περιληφθούν σε ένα άλμπουμ;
Τώρα με πας αρκετά πίσω… Και στο λέω αυτό γιατί πλέον δεν υπάρχει φυσικό προϊόν, το άλμπουμ εννοώ. Σήμερα υπάρχει μόνο ψηφιακό προϊόν και αυτό με το σταγονόμετρο, δηλαδή ένα - ένα κομμάτι. Πάντως έχω την τύχη να έχω προλάβει το φυσικό προϊόν σε τρεις δισκογραφικές δουλειές δικές μου ως ενορχηστρωτής. Θα σου πω ότι ήτανε πολύ επίπονη διαδικασία. Μαζί με τους συνεργάτες μου ακούγαμε υλικό από τους εκάστοτε σύνθετες που μας δειγματιζαν τραγούδια κι εμείς προσπαθούσαμε να επιλέξουμε μαζί με τον καλλιτέχνη τι ταιριάζει σε ποιον. Πίστεψέ με είναι πάρα πολύ δύσκολο δεν ξέρεις τι να πρώτο κρατήσεις. Υπάρχει μεγάλο συνθετικό ταλέντο στην Ελλάδα!
Πώς έχει εξελιχθεί η προσέγγισή σου προς τη μουσική βιομηχανία κατά τη διάρκεια της καριέρας σου;
Έχω αλλάξει άρδην. Ξεκίνησα ως υπέρμαχος του Λαϊκού τραγουδιού και όσο μεγαλώνω, καταλαβαίνω ότι η μουσική είναι μία χωρίς να έχει ταυτότητα. Απλά κοιτάω να ακούω και να κάνω καλή μουσική.
Ποιες είναι οι πιο σημαντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζεις ως μουσικός και παραγωγός;
Η πιο σημαντική πρόκληση για μένα είναι όταν έρχεται στην εταιρεία καλλιτέχνης διαφορετικού υφολογικού μουσικού φάσματος από εμένα και πρέπει να τον «ενορχηστρώσω» Να ξέρεις το αναλαμβάνω από μουσικό πείσμα και μόνο. Βέβαια ζητάω λίγο χρόνο παραπάνω. Τι εννοώ; Ακούω για κάνα δύο εβδομάδες ακατάπαυστα το είδος της μουσικής που εν δυνάμει θα ενορχηστρώσω για να αντιληφθώ πως διαχειρίζονται τα όργανα την φρασεολογία και τις ενορχηστρώσεις οι εκάστοτε ενορχηστρωτές του συγκεκριμένου είδους μουσικής. Αφού μελετήσω καλά και ακούσω αυτό το είδος μουσικής έπειτα μπαίνω στούντιο ενημερωμένος πια.
Πώς επηρεάζει η τεχνολογία τη διαδικασία παραγωγής και την αποτελεσματικότητα της δουλειάς σου;
Είμαι παιδί της τεχνολογίας. Έμαθα με την τεχνολογία και ξεκίνησα το production μαζί με την τεχνολογία. Άρα είναι εργαλείο της δουλειάς μου.
Πώς επιλέγεις τους συνεργάτες σου σε ένα μουσικό έργο;
Δεν κάνουνε όλοι για όλα. Ανάλογα με το ύφος του κομματιού που γράφω, επιλέγω τον εκάστοτε μουσικό. Έχω την τύχη όμως να συνεργάζομαι με πάρα πολύ καλούς μουσικούς οι οποίοι πρωτοστατούν χρόνια τώρα στην ελληνική δισκογραφία και έτσι έχω το κεφάλι μου ήσυχο οτι το αποτέλεσμα θα είναι άρτιο.
Πώς βρίσκεις την απαραίτητη ισορροπία μεταξύ της επαγγελματικής και της προσωπικής σου ζωής;
Δυστυχώς θα σου πω ότι δεν έχω βρει αυτή την ισορροπία και έχω φτάσει κοντά 40 ετών. Και ξέρεις γιατί; Αγαπώ τόσο πολύ τη μουσική που πολλές φορές αμφιβάλλω αν την κάνω επάγγελμα. Ξεχνιέμαι μέσα στο στούντιο γιατί πολύ απλά μου αρέσει αυτό που κάνω… Ναι όμως έτσι πάει παραπίσω το προσωπικό κομμάτι… χμμμ Πρέπει να το δω λίγο νομίζω! (γελάει)
Πώς σε επηρεάζει η προσωπική σου εμπειρία και συναισθηματικότητα στη δημιουργία μουσικής;
Με επηρεάζει άμεσα. Η μουσική είναι συνδεδεμένη με την ψυχή. Πίστεψέ με είναι ο καθρέφτης της. Υπάρχουν φορές που θέλω να πιάσω το όργανο να γράψω κάτι για να λυτρωθώ και υπάρχουν άλλες στιγμές που δε θέλω να ακούω τίποτα ,ούτε εμένα να αναπνέω
Πώς αντιμετωπίζεις το άγχος και την πίεση που μπορεί να συνοδεύουν τη δημιουργική διαδικασία;
Στην προσωπική μου ζωή είμαι πολύ ακατάστατος κάτι το οποίο δεν κάνω στην επαγγελματική. Επειδή η συνέπεια είναι το νούμερο ένα προσόν στην επαγγελματική καριέρα ενός ανθρώπου κοιτώ να βάζω όρια και να δουλεύω με χρονοδιάγραμμα.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια και εγχειρήματά σου στον χώρο της μουσικής;
Θα ήθελα να κάνω ένα δικό μου δισκογραφικό βήμα που να εξυπηρετεί τον Αλέξανδρο και μόνο. Τι εννοώ; Θέλω να συνθέσω κομμάτια ανεξαρτήτου «εμπορικότητας». Συνθέσεις που θα εκφράζουν εμένα και άλλους «ομοιοπαθείς» μουσικά με εμένα και… όποιος το ακούσει…
Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες με τους οποίους θα ήθελες να συνεργαστείς στο μέλλον;
Τις περισσότερες φορές οι καλλιτέχνες είναι εκείνοι που επιλέγουν εμένα να συνεργαστούν. Θα ήθελα στο μέλλον να καταφέρω να επιλέγω εγώ τους καλλιτέχνες που θα συνεργαστώ. Αυτό προϋποθέτει σκληρή δουλειά και αφοσίωση.
Πώς βλέπεις την εξέλιξη του μουσικού σου ύφους και την εξερεύνηση νέων ηχητικών πεδίων;
Το όσο ζεις μαθαίνεις είναι μεγάλη κουβέντα και μεγάλη αλήθεια. Το ίδιο συμβαίνει και στη μουσική. Όσο πιο πολύ μουσική ακούς, τόσο πιο πολύ εξελίσσεσαι.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι που έχεις γράψει μέχρι σήμερα και γιατί;
Μου αρέσει τόσο πολύ να απολαμβάνω τη μουσική που δύσκολα θα ξεχωρίσω πράγματα. Δυστυχώς δεν έχω αγαπημένο μου κομμάτι καθώς όλα έγιναν από ανάγκη ψυχική, όταν γεννήθηκαν.
Ποιο τραγούδι από άλλον καλλιτέχνη θα ήθελες να είχες γράψει και γιατί;
Όπως προ είπα μου αρέσει να απολαμβάνω τη μουσική. Έχω ζηλέψει εκατοντάδες κομμάτια. Τι να πρωτοπώ… Από Χιώτη, Ζαμπέτα, Πολυκανδριώτη, Νικολόπουλο…
Ποια είναι η πιο συναρπαστική στιγμή που έχεις ζήσει ως μουσικός μέχρι σήμερα;
Η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων το 2004 μαζί με το δάσκαλό μου Θανάση Πολυκανδριώτη κι άλλους 39 μπουζουξήδες στο Ολυμπιακό στάδιο Αθηνών. Το να παίζεις μπροστά σε 70.000 κόσμο ενώ παράλληλα σε παρακολουθεί όλος ο πλανήτης, Πίστεψέ με είναι μοναδικό συναίσθημα!
Πώς αντιμετωπίζεις τις κριτικές και τα σχόλια για τη μουσική σου;
Οι κριτικές είτε είναι θετικές είτε είναι αρνητικές μόνο καλό έχουνε να σου κάνουνε. Διαβάζω, τις ακούω, τις φιλτράρω, τις επεξεργάζομαι και συνεχίζω την πορεία μου με σκληρή δουλειά και ταπεινότητα.
Ποια είναι η σημασία των στίχων στα τραγούδια σου και πώς προσπαθείς να επικοινωνήσεις μέσω αυτών;
Ο στίχος για μένα είναι καθοριστικός για τη μουσική που θα γράψω. Δυστυχώς δεν μπορώ να γράψω στίχο ούτε καν παιδικό τραγουδάκι…(γελάει). Όμως πάνω στο στίχο γράφω μουσική. Αν με εμπνεύσει ο στίχος η μελωδία μου θα βγει αβίαστα από μέσα μου.
Πώς διαχειρίζεσαι τις δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν κατά την διαδικασία της δημιουργίας;
Σε ό,τι έχει να κάνει με μουσική δε βρίσκω καμία δυσκολία. Περνάω καλά «μαζί της». Κι αν τύχει και ζοριστώ σε κάποια σημεία λέω στον εαυτό μου « Αλέξανδρε ηρέμησε, μουσική είναι…κάνε αυτό που ξέρεις να κάνεις.»
Ποια συγκεκριμένα εργαλεία και τεχνικές χρησιμοποιείς στο στούντιο για να δημιουργήσεις τον επιθυμητό ήχο;
Αν θες να μάθεις όλα τα μυστικά να κάτσεις δίπλα μου σε ένα Project να δεις τι σημαίνει production. Δεν κρύβω τίποτα, λέω τα πάντα και δείχνω τα πάντα. Αλλά πίστεψε με, είναι τόσα πολλά που μια συνέντευξη δεν φτάνει. Σε προσκαλώ λοιπόν στο στούντιο μου…
Πώς επιλέγεις τον τίτλο ενός τραγουδιού και πώς αυτός αντικατοπτίζει το περιεχόμενό του;
Ρώτα τον στιχουργό μου γι’ αυτό, Εγώ όπως σου είπα δεν μπορώ να γράψω ούτε νανούρισμα σε στίχο…(γελάει)
Πώς έχει εξελιχθεί το στυλ σου και ο ήχος σου από το πρώτο άλμπουμ σου μέχρι σήμερα;
Είναι η ημέρα με τη νύχτα. Στη ζωή ισχύει το όσο ζεις μαθαίνεις. Αρκεί να θες να μάθεις… Ακούω παλιές δισκογραφικές μου δουλειές και λέω εγώ είμαι αυτός; Θεωρώ ότι το καλύτερο τραγούδι θα το εκτελέσω και θα το ενορχηστρώσω σε 30 χρόνια από τώρα…
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες γνώσεις που αποκόμισες από τις επαγγελματικές σου εμπειρίες;
Το μεγαλύτερο πράγμα σε αυτή τη δουλειά είναι να είσαι ειλικρινής, συνεπής και να ακούς περισσότερο παρά να μιλάς. Αν έχεις αυτά, μην φοβάσαι τίποτα.
Στη φωτό ο Αλέξανδρος Ψωμόπουλος με τον σπουδαίο Θανάση Πολυκανδριώτη
Πώς αντιμετωπίζεις την εξέλιξη της μουσικής βιομηχανίας και τις τάσεις στον χώρο;
Άλλοτε με χαρά άλλοτε με λύπη. Είναι πολλές φορές που ασφυκτιώ εκεί που πηγαίνει η μουσική βιομηχανία και άλλες φορές για να πηγαίνει εκεί που πηγαίνει κάποιος λόγος θα υπάρχει! Εγώ είμαι άνθρωπος που δεν ξεχνάω το παρελθόν αλλά αφουγκράζομαι και την τάση της εποχής γιατί είμαι μέρος της.
Ποια είναι η σημασία της συνεχούς εκμάθησης και πώς παραμένεις ενημερωμένος για τις νέες μουσικές τάσεις;
Πρέπει συνέχεια να εξελίσσεσαι και να είσαι ενήμερος στα μουσικά τεκτενώμενα γιατί αλλιώς δεν υπάρχεις στο χώρο. Θα στο πω πάρα πολύ απλά. Αν θες να υπάρχεις επαγγελματικά στο χώρο καλό είναι να εξελίσσεσαι και να αφουγκράζεσαι την εποχή. Πάντα βέβαια με σεβασμό στον εαυτό σου και την μουσική. Όλα έχουν όρια.
Θέλεις να μοιραστείς μαζί μας μία αξέχαστη εμπειρία από μια εμφάνισή σου που σου έχει μείνει χαραγμένη;
Εκτός από την έναρξη των ολυμπιακών αγώνων το 2004 μια αξέχαστη στιγμή ήταν που έπαιξα μαζί με τον δάσκαλό μου Θανάση Πολυκανδριώτη και τους επόμενους στο θέατρο Ηρώδειο. Έπαιξα σε ηλικία 27 χρονών με την μοναδική Dulce Pontes και τον αξεπέραστο Paco Pena επι σκηνής κάτω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Συγκλονιστική στιγμή…
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχεις αντιμετωπίσει στην καριέρα σου και πώς την ξεπέρασες;
Δυστυχώς ακόμα δεν έχω καταφέρει να ξεπεράσω τον…. Εαυτό μου …
Αλέξανδρε πραγματικά σε ευχαριστώ θερμά για αυτή την μοναδική συνέντευξη. Ομολογώ πως πολλά από αυτά που είπες δεν τα γνώριζα. Πάντως θα σε επισκεφθώ στο στούντιό σου, αφού με προσκάλεσες, για να δω από κοντά το πως γίνεται μία επαγγελματική μουσική παραγωγή.
Εγώ σε ευχαριστώ Μάνο μου. Εύχομαι υγεία σε όλο τον κόσμο, να είμαστε καλά και να ακούμε μουσική...